Kapital emperyalizm halklarý soyuyor. Her yerde kendine yandaþlar buluyor. Karanlýklar düzende aydýnlýk olmuyor. Gün gelir bunlarýn hesabýný sorarlar.
Ýnsanlar öldüler savaþlarda denizde. Silahlar acýmasýz bu katillerin elinde. Zulüm derler buna emekçinin dilinde. Ne var ki halklarýn inancýnda dininde.
Emekçiler ekmek için hep öldüler Yok olmuþ tüm insanlarda sevgiler. Cehenneme dönmüþ aylar günler. Sence var mýdýr bu düzeni sevenler.
Fehmi fakirsin hep yoksul oldun Haksýzlarý yýllarca karþýnda buldun. Emek çiy din sen köleydin kuldun. Etmiþsin mücadele þimdi yoruldun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fehmi Tazegül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.