umut ekmekten yoruldum yavelemekten seni sevmek düþ görmekmiydi yoksa düþüþe geçmek mi kendim ettim kendim buldum buðday baþaklarý gibi sarardým soldum
umrunda deðilmiyim bülbülüm her hasret ertesi þakýdýn durdun benide can evimden vurdun reva mý idi bana bu dertler yoksa kader çýkmazý mý idi canýn saðolsun güzelim ömrün uzun olsun
sensiz öyle bir haldeyim ki þimdi ne susabiliyorum ne de konuþabiliyorum ne durabiliyorum ne de gidebiliyorum en sonunda anladým ki özlemin en erdemlisi karþýlýksýz sevmekmiþ
gitmek unutmak deðildir sen bunu gayet iyi biliyorsun aklýmda o canhýraþ gözlerin varken sen buna gitmek mi diyorsun
bir çiçek var koparmaya kýyamadýðým bir hayal var kurup kurup kotaramadýðým birde sen varsýn uðraþ uðraþ bir türlü sahip olamadýðým yanaþamadýðým, kavuþamadýðým bir sen varsýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
DÜŞLER SIĞINAĞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.