AYRIK

Çaresizliðime takýlan prangalarý,
Yok edeceðim bir gün seninle,
Tutsak anýlarýmý býrakacaðým.
Beklemek hep umut etmek güzel,
Düþlemek mutluluklarý belki gelir diyerek...
Týpký güneþin doðuþu gibi.

Belki bir gün aydýnlanacak karanlýklarým,
Umutlarla uyanacaðým sabahlara,
Salývereceðim tutsak anýlarýmý...
Yalnýzlýðým belki son bulacak,
Sensiz, seninle dolu odalarda...
Adýný haykýracak yüreðim!
Gelmesen de...
Ben hep,hep öyle umutla bekleyeceðim.

Kimsenin bilmediði bir yerdeyim,
Uzak ve yalnýz sevgilerden,
Ýsyanlarým uzar gider karanlýklarda...
Ve, terkedilmiþ içimdeki özlemler...
Nedendir mavilere tutkunluðum bilir misin ?
Neden aðlatýyor akþamlar yokluðunda,
Meðer zaman durmamýþ
Alýp götürmüþ potasýnda gençliði,
Umutlarý mutluluðu
Artýk mutluluðu düþünüyorum gelsin !
Ruhumun akþamlarýna çöken ayrýk,
Öyle ki, þarkýlar kadar derin.
Seninle gelsin bahar, kuþlar þarkýlar,
Özgürce duymak sevileri, sevinçleri...
Tüm ayrýlýklara inat.

Sosyal Medyada Paylaşın: