ne adým, ne de tadým kaldý dilimde tuzum, mavim, denizim rotasýz rüzgar þimdi ne sýðlýðýma liman, ne de adamlýðýma fener olabildim
ah can sýzým… sen ki, sýzýma sancýsýnda can, canýma pýhtýsýnda kandýn ah alýn yazým… bil ki, sana uzanan nasýrlý yollarýma gülünde diken olsan da dikeninde hep derin bir “ah”týn
sýnýrým önce tanrý sonra sendin aþk ve nefeste ne artýk sýðabiliyor, ne de kanat çýrpabiliyor göðüm hiçbir kafeste aklým erse de, ermese de, geçit verse de vermese de sýrata benliðim, sýnýrsýzlýðýmda daimi sýnýr, inançsýzlýðýmda da inançtý hep senliðim
bulutlardan yaðmur saðdým, yaðmurlardan ateþ kardým her uðradýðým limaný sen sandým, aþk sandým… aldandým ya sýmsýký tut yüreðimden ya da býrak peþimi artýk gideyim aþk daha ne kadar bekler bilmem ama Azrail bekletilmez
ilhanaþýcýnisanikibinondokuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.