ÖLÜMÜ ISLIĞINDAN ÖPMÜŞÜM
ÖLÜMÜ ISLIÐINDAN ÖPMÜÞÜM
Akþam olur, yaðmur yaðar kente
Islanýr sokaklar, taþ kaldýrýmlar
Ve dað kokusu, toprak kokusu dolar içime
Yanar içimde özlem ateþi
Þehrin uzak ýþýklarýna bakarým
Gözbebeðimde tutuþur maviler
Bu kaçýncý yaðmur saymadým
Baharsýz geçen kaçýncý mevsim
Kaçýncý can çekiþim, kaçýncý ölmeyiþim
Ki ben ölümü, ýslýðýndan öpmüþüm
Kaç ölüm gördüm, baþ ucumda çýrpýnan
Ýniltileri, yeri göðü parçalayan
Sahipsiz ve sesi boðulmuþ kaç feryat
Bir yanda acýlar denizinde, mavi çocuklar
Bir yanda tanrýsýný cebinde gezdiren puþtlar
Ve yüreðimde kývýrcýk saçlý bir eþkiya büyür
An olur baþkaldýrýrým hayasýz devrana
Vurulur bakýþlarým bir türküsünün mýsralarýnda
Yaralanýrým ölmem, ölüm yok bana
Ki ben ölümü ýslýðýndan öpmüþüm
Yýrtýlýr gökyüzü birden bire
Bulut parçalarý düþer avuçlarýma
Ve kahýr yaðar þehre boynu bükülür caddelerin
Tutsam gecenin saçýndan, aydýnlýða çeksem
Bitse, bitirsem bu saðýr karanlýðý
Yiðitlerin ardýna düþsem, el ele kol kola
Deniz olsam, Yýlmaz olsam, Ahmet olsam
Devrim devrim yükselse sesim meydanlarda
Ögürlük, barýþ kardeþlik diye diye ölsem
Ki ben ölümü ýslýðýndan öpmüþüm
BEÞÝR ÇÝTAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.