PARMAK MÜHRÜNDEN

PARMAK MÜHRÜNDEN

Sofradaki yeri,
Sarý öküzden sonra gelen!
Ýnsandan bile sayýlmayan,
Ah! O kadýnlar...

Aradan geçse de yýllar,
Edinsen de birçok kazanýmlar,
Hala seni ikinci sýnýf sayan,
O örümcek kafalýlar,
Henüz daha,
Senin gücüne inanamadýlar...

Sen bir anasýn!
Bir bedende,
Ýki can taþýyansýn.
Sen cansýn, canansýn!
Ýyiki varsýn...

Kitap dedi;
‘’O kutsaldýr,
Cennet analarýn
Ayaklarý altýndadýr’’...

Býrak softalar seni,
Ýnsandan bile saymasýn!
Onlarý sana vereceði deðer,
Seni deðerinden eder...

Eþit sayýlsan da yasada,
Halen zorlanýyor bazýlarý,
Seni insandan saymakta...

Cumhuriyetle kendine geldin.
Parmak mühründen,
Ýmzaya geçtin.
Hem seçtin, hem de seçildin...

Sen bir anasýn!
Bir bedende,
Ýki can taþýyansýn.
Sen cansýn, canansýn!
Ýyi ki varsýn...
Salih KOÇ
6 Nisan 2019 / AVCILAR



Sosyal Medyada Paylaşın: