Konuþ deme Lavinya sukûtun kölesiyim
Kaným dýþýma akmaz ketum eder âr beni
Darmadaðýn alfabem dökülür siyim siyim
Öksüz kelimelerin tavrý yaralar beni
Konuþursam çiçekler baharda boyun büker
Gökyüzü öfkelenir bulut gözyaþý döker
Tutunduðum ne varsa yok olur teker teker
Agûþuna sýðdýrmaz artýk buralar beni
Silinir sabrýn þerhi yarým kalýr bu kavga
Adým kayýttan düþer hükme vurulur damga
Zamaný saklayan kum yayýlýr dalga dalga
Okyanus ortasýnda çeker sahralar beni
Gönlümün gül yangýný hicranýma son adak
Külünde yeþerttiðim hüzün günüme ortak
Dünlerin can havliyle kaçtýðým sokak sokak
Devasa gölgelerden saklar ücralar beni
Zilzalimle bölünür bin parçaya dolunay
Vurulunca kalbinden içimdeki deli tay
Anla Lavinya bu sur aþýlmaz kolay kolay
Kendime yabancýyken tanýr mýsralar beni
....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.