Yavrum, kýlýk kýyafet deðiþir çað deðiþir Topraðýna ektiðin deðiþir, bað deðiþir Lakin düþman aynýdýr yýlan gibi kývrýlýr Özü sözü deðiþir, aþýnda yað deðiþir!
Yavrum, her can ölürken varisleri nöbette Ayný tas ayný hamam deðiþmez hal özetle Aslýný inkâr eden toprak gibi savrulur Neymiþim derse yalvar yakar olur gözetle!
Yavrum, þerrin yoluna bakýp asla aldanma Cennet bile cehennem olur koruyla yanma Ne yedirse zatýna senden hesap sorulur Haydan gelen huyuna gider, ödemem sanma…
Yavrum, kula kul olma lider asla arama Yoksa tuz batýrýrsýn dünyalýk her yarana Derdinden asla baþýn kurtulmaz, can yorulur Çare arýyorsan bil Kur’an olur devasa!
Yavrum, aþk arýyorsan Allah olsun kalbinde Huzur, mutluluk onda, miras býrak sulbüne! Kalbinde þer olmasýn batak, yoksa vurulur Nefsinle savaþ, kazan þeytan ile harbinde!
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.