MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ANLIYORDUM Kİ OKULLU OLMAK GÜZEL BİR ŞEYDİ
Gülden ALICI

ANLIYORDUM Kİ OKULLU OLMAK GÜZEL BİR ŞEYDİ


Ýlk kez o akþam tanýþtým siyah okul önlügümle,
Karbeyazýydý yakasýna takýlý yakalýðýn rengi,
Hemde kenarlarý oyalý…
Çok sevmiþtim okul kýyafetimi,
bayramlýk elbiselerimden de daha güzeldi…

Artýk büyümüþüm, okullu olacakmýþým.
Sabah erkenden okulun yoluna koyulacakmýþým,
Annem öyle söyledi…
Bir de dedi ki;
Okul, ilim yuvasý,
Okuyacaksýn ki, cahil kalmayacaksýn.
Elinde, kalem, kitap tutacaksýn,
Bunlar hep aklýnda olsun,
Kulaðýna küphe et, sakýn ola unutma kýzým demiþti…

Erkenden yatmalýymýþým,
Sabah okulda, öðretmenimle tanýþacakmýþým...
Uyumaya çalýþtýmsa da o gece hiç uyuyamamýþtým,
Bir heyecan, bir heyecan…
Bayram gününe hazýrlanýrcasýna hazýrladý annem beni,
O ilk okullu olacaðým güne.
Saçlarýmý taradý, iki yandan süsledi örgü ile,
Bakakaldým bir süre, aynada gördüðüm Gülden’e,
Aynadaki yansýma gerçekten benmiyim diye,
Çocukluk aklý iþte…

Hadi çýkalým kýzým diyerek,
Annemin elimden tutuþunu sanki bu günmüþ gibi hala hatýrlýyorum.
Birde avuç içlerimin, ateþ gibi yandýðýný….
Patika yollardan geçiyordum, hiçte yorulmuyordum,
Ben artýk okullu olmuþtum.
Annemin dediði gibi,
Okuyacaktým,
Cahil kalmayacaktým…

Okulun bahcesine vardýðýmýzda,
Hep bir aðýzdan coþkuyla andýmýz okunuyordu,
Bir kenarda bekledik, izledik.
Uzun boylu, ak pak biri geldi karþýdan bize doðru,
Ben, köy ilkokul öðretmeniniz "KEMAL ÞENTÜRK"
Tanýþtýðýmýza memnun oldum diyerek annemle tokalaþtý,
Bana dönerek,
-Sen Gülden olmalýsýn derken, gülümsüyordu…
Sýmsýcak bakýyordu…
Elini uzattý, elimden tuttu, gel kýzým, hoþgeldin dedi.
Annem ilk kez beni, birine emanet ediyordu…
Anlýyordum ki okullu olmak, güvenli ve güzel bir þeydi.
Ýlim ve bilim yuvasýydý,
Annem hep öyle söylemiþti…

Teþekkür ederim degerli "ÖÐRETMENLERÝM"
Bilgi aðacýma türlü türlü meyveler aþýladýnýz.
Türlü türlü meyveler yetiþti dallarýmda,
Ham olanlar olgunlaþtý, hasat vakti geldi,
O meyvelerden beslendim…

Teþekkür ederim sevgili "ANNECÝÐÝM"
Sen, okuma yazmasý olmayan bir anneydin,
Kendi kaderini kýzýna rava görmedin.
Elimden tutup, beni okula götürenimdin,
Sen okuyacaksýn diyenimdin,
Yüzümü aydýnlýk günlere çevirenimdin...
Kulagýna küphe et dediðin sözler vardý ya hani,
" ANNEM"
O söz küpelerini kulaðýmdan hiç çýkarmadým,
Hala en güzel süs küpelerim onlar benim…

22 Kasým 2018 – Gülden ALICI / HAMBURG
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.