Elfia, düþündüm de seninle kalplerimiz
Ayný sürgün yerinin müptelasý gibidir
Düþtüðümüz çöl deðil çöldeki meskenimiz
Harfleri tek tek yutan kuyunun en dibidir
Elfia korkuyorum kirli ellerindeki
Çiçek demetlerinden kalpsiz yaratýklarýn
Üzerime bir anda kusup dillerindeki
Kâfurlu cümleleri,karanlýk sokaklarýn
Elfia anlaþýlmak ve anlatýlmak çile
Ömür boyu boynumda taþýyacak olduðum
Gün gün artacak yüküm gerçeði bile bile
Huzurda prangalý yaþayacak olduðum
Elfia sustur beni yahut sen de konuþ ki
Duvarlarýn dostluðu içime iþlemesin
Yüreðimde çýrpýnan öyle garip bir kuþ ki
Sükûtu bozduðum an uçup gidecek kesin
Elfia bize dair sen ben silinip gitti
Elim elimiz gibi kalem tutuyor artýk
Harflerimse çoktandýr zaten bize aitti
Dostluk yüreðimizde ayný atýyor artýk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Anlatamam / YA NEBİ * Oğluma * 6 *Harfsizdi* Can dostum Fahrunnisa'ya 11 *Harfsizdi* 7 Usta şairlere... *12 *Hoşluğa * Kaldırın hürriyeti !