TAHTA BACAKLAR
TAHTA BACAKLAR
Düþündüm dün..
Yokluklar tarifi olmayan boþluk.
Kim kalmýþ ki zaten eskilerden.
Sevebilmeyi öðretenlerin sayýsý çok az.
Yaþamak uçurum...
Çok karamsarým deðil mi..!!
Fazla düþünmekten oluyor ne oluyorsa.. !!
Kavga edemiyoruz.
Seviþemiyoruz.
Sapaklardan çýkamýyoruz.
Ruhum daralýyor...
Ýçimde anlaþýlmazlýklar halk ayaklanmasý.
Kimi öldü ..
Kiminin gözü çýktý ...
Kimi sakat kaldý misali.
Mekânda deðil yürekteydi darlýk.
Kabristaný olan bir köydü insanýn içi.
Ýmkansýza gönül vermek canlý cenaze.
Hu’ya teslim olmak derdindeyim.
Ah’tan Hu’ya ulaþma yollarý çok mu sapak?
Düþünülmemiþ düþlerin içerisinde
Ben sihri bulma peþindeyim.
Zaman bir þeyler yap bir þeyler !
Ya soluðumu kes.
Ya da müsade et filizlensin güzellikler.
.
Çöl yaþantýlarýmýz su derdinde.
Rüzgar gülleri dermansýz.
Þems kadar yalnýz insanlar.
Dar bir oda gibi dünya.
Coþkusu git gide azalan.
Cenabeti git gide artan.
Koþup oynayacak sevdalar yok.
Ýpil yaþantýlarýn baðlarý kopuk.
Zihinler kukla bir oyuncu.
Görünen sadece tahta bacaklar.
ARZU GÜNAL /6.4.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.