Be hey insan!! Bastýðýn topraktan yaratýldýn sen Meyvelerini deðil köklerini koru Bir yol sererler önüne Sepetçiler kenarda durur alkýþlar seni Baþýn dik yürür ardýndan çarýðýný unutursun Her geçtiðinde güller atarlar hayatýnda ki baharý unutursun... Oysa kýzýl denize doðru yürürsün Ýpekten bir kürk giydirirler hiç kaybetmem sanýrsýn kavuðun ardýndan düþer kel baþýný ovalarsýn Keskin bir kýlýç verirler sana yenilmez sanýrsýn kendini Ýçindeki masum çocuðu öldürürler... Elinde tahta kýlýçla gençliðini ararsýn
Feride Açar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Feride Fedora Açar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.