" karanlýðýn kokulu buðusunda
iþvelenen gözlerin,
acýyla dans ederken gecenin koynunda,
bilmediðim bir sancý gelip yapýþýr yakama.
ve
biz
mermi toplamaya çýkarýz
çorak iklimlere baharý daðýtan
güneþin koynunda."
-/-
uzayan iklimlerin ertesinde dar bir vakit
þimdi sesin!
hani hatýrlar mýsýn
"ben üþüsem" demiþtin,
"sen de üþür müsün ?"
bugün ilk defa
sesinde üþüdüm
eftelya
-//-
her mevsim sonrasý sesinle
yeniden canlanýr doða
peki ya, sarý zamanlarýn buðday tenli güzeli
hangi taþ deðirmende öðüttün saçlarýný da,
aðustos bakýþlý yeminlerin itiraf vaktidir
dilinde.
üstelik
bu aþk henüz biterken
"bilirsin hüznün rengi deðiþmez"
sen
neredeydin
eftelya
-///-
yoksun!
yüreðim,
çarpar bir biri ardýna
ismini sayýklarken,
dokunamam sana
ruhum soður yokluðunda...
dokunsam saçýna,
kendimi bulurum sende
bulurum kendimi sende...
saramam,
avuçlarým üþür sen gidince.
...
neredeysen
dön artýk
gönül yurduna
...
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.