Dünya denen handa sensiz limanda
Bir yaprak misali süzülmekteyim
Tutunduðum her þey kayar bir anda
Dalgalar içinde büzülmekteyim
Düþüp savrulurum ordan oraya
Ecel bile koymaz beni sýraya
Ben razýyken hakkýmdaki kur’a ya
Bir katlin hükmünde ezilmekteyim
Gün doðsa da güneþ deðmez yerdeyim
Aydýnlýðý gölge eden perdeyim
Bazen uçurumda bazen serdeyim
Bir mecnun misali gezinmekteyim
Geçip gitti ömrüm kederle dolu
Mevla’m kul etmesin, kimseye kulu
Altýndan alýrlar bir yýrtýk çulu
Uzandýðým yerde kazýnmaktayým
Ey hecelim deðiþmez kara bahtým
Hiç olmadý düþlediðim bir ahtým
Ben kendi halim de kraldým, þahtým
Þimdi bu dünyadan yozulmaktayým
Nuh Comba