Avuç avuç mutluluk taþýdým, Hüzün girdabýndaki yüreðime Büyük bir saflýkla Mutluluk parmaklarýmýn arasýndan, Kum taneleri gibi dökülüyordu Su gibi akýyordu avuçlarýmda Avuçlarýmdaki mutluluktan geriye gam kaldý.
Mutluluk anlýk heves, bir tutam, Bir fidan, bir koku, bir gülüþ, bir his Ýki olmayan, idame edilemeyen Elle tutulamayan, gözle görülemeyen Seyyar, ikamet adresi yok ki hüzün mü? O hüzün ki hücrelerimize iþleyen, Kanýmýza karýþan, Yüreði mize kezzap misali akýp parçalayan.
O hüzün ki þiirler yazdýran, Notalarý isyanla þaha kalkan þarkýlarý söyleten Hüznün ikamet adresi deðiþmez Daðýn karnýnda kaynayan ateþ kütlesi gibi Her an patlayacak olan Mutluluk küçük bir kuþ, uzaklara uçan, Hüzün bir karabasan gibi Gece oldu mu çöken ve çökerten.
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.