kanatsýz bir melek gibi bilinmeyen karanlýða daldý sýrtladý kökünden duygularýný kardelen ruhunda acýlarla
kim bilir yüreðinde kaç yetim çocuk üþüdü güneþ görmeyen sabahýna keskin bir acý býraktý
elimde deðildi uzak durmak hüzün veren bir acýda nefes alýp vermek ve bir gün ansýzýn çekip gitmek soluksuz bir nefesle
nasýl bir duygu suçlandýðýn bir kalpte kelebek uçurmak kanatlarýný göklere taþýmak ýslatan üþüten yaðmurda bereket aramak
sonsuz uzanan kýrlarda renk renk topladýðýn çiçeklerle umutlara merhamet yüklemek gönül aþýnda sevgi bilmek ateþ eden bir silaha
biliyorum þimdi
yazmadýkça geberiyorsun belkide içinde ki "ben’i" öldürüyorsun bir çukura attýðýn çiçekler içinde vedasýz duygularýna gömerek gidiyorsun bir kardelen gibi güzel yüreðinle evrenin tek kalbinde sonsuz bir karanlýða
"güneþ olduðun yere"
bana da düþtü güle güle
demek..
k a r a Antakya/02/04/2019 (Miraç Kandiliniz Mübarek Olsun.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.