Nurun kalbime düþmüþ ilahi güneþinden;
Yoksa gönül tahtýna kurulmazdým bu kadar.
Bilmesem kurtuluþ yok cehennem ateþinden;
Hasretten ölüp ölüp dirilmezdim bu kadar.
Karlý daðlar ardýndan gül yüzün göze deðmiþ,
Kömür karasý saçlar, buseler öze deðmiþ,
Gönül okþayan diller, gamzeler söze deðmiþ;
Aþka âþýk olmasam vurulmazdým bu kadar.
Yarýnsýz sevdalarýn ardý sýra süründük;
Gönül gözüyle bakan göze güzel göründük;
Hasretlikten yorulduk, sessizliðe büründük;
Yýldýzlarý indirsem yorulmazdým bu kadar.
Bilirim, sabahlarý sen yoksun ya yanýmda
Sabrýn aciz kaldýðý bir öfke var kanýmda
Bulanýk su gibiydim, sitem var beyanýmda
Aþka esir olmasam durulmazdým bu kadar
Derler ki sevgi varsa kalbi terk eder kibir,
Uðraþtým engelleri kaldýrmak için bir bir.
Bilirim sensiz bana dar gelecek her kabir,
Ölüm ayýrsa idi kýrýlmazdým bu kadar.
Mümkün müdür bilemem, gözler görür mü yâri?
Çýktýðý kutsal yoldan nasýl döner safari!
Yorgun gönlüyle hala yazmasaydý Coþari,
Boyun eðip aþkýna sarýlmazdým bu kadar.
Ýbrahim COÞAR