GÖKYÜZÜNÜ AVUÇLARINA SIĞDIRAN ADAM'IM BEN
Ve ben
gözlerinin içinde cenneti gördüm sende
saçlarýn papatya bahçesi
gamzelerin bir gül aðacý
Okyanuslar aþtý gözlerin gözlerimde
denizin gökyüzüne ulaþtýðý tamda o yerde
gökyüzünü avuçlarýna sýðdýran Adamým ben
bir kuþ olup kanatlandým sana Delice
þiirden kuyruklu yýldýzlarý gördüm gökyüzünde
yüreðinin yüreðime deðdiði o yerde
gökyüzünü avuçlarýna sýðdýran Adamým ben
ne yýldýz vardý gökyüzünde nede ay
ne okyanus maviydi nede papatyalar beyaz
tek bir gülüþün için bile yüzlerce þiir yazan
gökyüzünü avuçlarýna sýðdýran Adamým ben
vuslatý bekledim aylarca senelerce
nasip olacak diyordum günün birinde
Dua dua dilendim seni Rab’imden
bir þiir oldun süzüldün gönül kalemimden
gökyüzünü avuçlarýna sýðdýran Adamým ben
nefesin nefesime iliþirken Kaf’ta
farz et ki gökte bir Anka olduðumu
ey benim mavi kenar iþlemeli yürek süsüm
býrak gözlerin dokunsun gözlerime
Býrak..
yansýn gece
tutuþsun ayrýlýk
sen ki
sadakatin en yalýn halini çizerken sen suretime
ben gördüm’ki zaten
aþkýn göz bebeklerindeki okyanus halini
yüreðinin kuytusunda devrimler yaratýp
Çað açýp çað kapayan
gökyüzünü avuçlarýna sýðdýran Adamým ben
Bahattin Delice
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bahattin Delice Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.