Acıyorum O çiçeksiz iğde Ağacıma

Acýyorum O çiçeksiz iðde Aðacýma

Avucunda köz var...
Acýyýn gönlüme
Yusuf idi o kuyuda
Adý Veysel deve güder
O hala çölde...

Alnýnda çöl var...
Acýyýn gönlüme
Bilale acýdýðýnýz gibi
Yasire acýdýðýnýz gibi
Acýyýn gönlüme
Eli yüzü kirli çocuða acýdýðýnýz gibi

Elinde kuru bir dal var...
Acýyorum gönlüme
Acýyorum o çiçeksiz iðde aðacýma

Paþa aþk yenikse ülkesinde
Bir gönlün
Acýyýn o gönle

Ve
Acýyýn o dereye benzer
Kuþlarý ve aðaçlarý yoksa yaðmuru çaðýran
O dere bir gönüldür akar arýnmak için denize...

Acýyorum o çiçeksiz iðde aðacýma
Bir bahar günü yine çiçeksiz

Zehir içirilmiþse topraðýna
Nasýl çiçeklensin
Asrým zalim
Nasýl çiçeklensin
Acýyorum o çiçeksiz iðde aðacýma

Acýyýn
Hamdýr düþmemiþse
Aþk denilen ateþe bir gönül

Okunurken yunusun ilahileri
Þiir þiir acýyýn þu gönlüme
o þiirler ki gönül diriltir

Yalancý bahara aldanmýþ bir iðde aðacýna benzer gönlüm

Acýyýn her gönül aynaya benzer
Güneþe çevrili deðil yönü

Okunurken ezanlar
Gönlüm geceme yýldýz
Baharýma iðde aðacý olsun

Acýyýn gönlüme
Asrým zalim yanardað fitneleri
Gönlüm nasýl çiçeklensin
Acýyorum o çiçeksiz iðde aðacýma
Ve aðlýyorum

Güneþ güneþ acýyýn
O güneþten ilahiler okunurken
Daðlar gönül çobaný olur
Nehirler gönül doktoru...olur
Zaman bahar olur
Þeyhim üstadým efendim
Acý gönlüme
Zehir içirilmiþ topraðýna iðde aðacýmýn
Elim nasýl çiçeklensin
Dilim nasýl çiçeklensin
Dal dal nasýl çiçeklensin alným

Asrým zalimsin
Nehirler savrulmuþ uzaklara
Gönüller düþmüþ tuzaklara
Vay haline çölde kuruyan o çiçeðin

Güneþ batarken güneþsiz kalýyor
Acýyýn gönlüme

Þimdi aðlýyorum o aynaya
Yönelmemiþse güneþe

Kahroldum yýllarca
Gönlüm çiçeksiz ..
Acýyorum o çiçeksiz iðde aðacýma
Bir bahar günü yine çiçeksiz
Sosyal Medyada Paylaşın: