Herşey yok değişti...
Sen gittikten sonra herþey çok deðiþti.
Aðaçlar deðil ama;
Kuþlar,filmler deðil...
Hâlâ yaprak döküp, tekrar yeþeriyor,
Dallarýnda salýncaklarla aðaçlar.
Nar aðacýnda salýncaklar caným!
(Daraðacýnda sallanacaklar...)
Hâlâ uçabiliyor kuþlar;
Vurulacak korkusuyla,
Yuvaya ekmek kýrýntýsý taþýrken.
Ve filmler
Ve ölmesini beklediðimiz o baþroller;
Ýnan hâlâ ölmediler.
Sen gittikten sonra herþey çok deðiþti.
Dünya deðil ama;
Þehirler,yollar,komþular deðil...
<<<
Saklambaç oynarken ay ve güneþ;
Bir kadýnýn gözleri ekseninde donuyor dünya.
Gurbet yahut memleket adýyla,
Yedi ananýn evlatlarýdýr þehirler hâlâ.
Þehirler caným;
Bizi zehirler...
Ve yollar;
Kavuþurken dahi,ayrýlýk tadýnda;
Hüzün kokuyor yollar dahada...
Ve komþular;
Top oynamamza kýzýyor diye,
Ölmesini beklediðimiz yaþlý dayýlar:
Ýnan hâlâ yaþýyorlar...
Dedim ya;
Sen gittikten sonra herþey çok deðiþti.
Ben çok deðiþtim;
’’-Herþeyimsin’’ dediðin ben:
-Bir ben...
Sen gittikten sonra, herþey yok deðiþti...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.