YORULMAMIÞ AYRILIKLAR
-
Bilinmedik korkular, yorulmamýþ ayrýlýklar var
Bir yanda sorgular ve bir yanda soluksuz duygular
Çöl aynasýnda adýn, kurak günler, serin geceler
Sensizce yaþamak mý zordu, yaþlanmak mý?
Oysa ömrüm kar aylarýnda yalnýz baþýna
Toprak altýnda umudu arýyorum, kum kokuyor
Buram buram çamur atýyorlar gözlerime
Bir içim günlerin keskin direniþlerindeyim
Susamýþlýðýndayým daðlarýn ardýnda
Yok oluþ muydun sen, bir yokuþ muydun
Bilmiyordun bitiyordum, gidiyordum
Görmüyorsun ölüyorum.
Sessizce..
’Gitmezden evvel hal hatýr sorardým kuþlara
Kaybolurdu penceremden tüy tüy gerçekler’
/ Ve gitmeler santim santimdi önceleri..
’Geceler uzundu ve kederli, yüzümde hep hüzün,
Ve zaman kapýmda, ne hýzlý koþuyorsun öyle
Akrep ve yelkovanla’
/ Ve þimdi yollar kilometrelerce..
’Sýra dýþý yalanlara aþk dedik biz
Gerçek gibi görülen hayaller kurduk
Sonrasý hep yorulan biz olduk’
-
Yaðmur içmiþti andýný, gök karanlýktý
Gece suskun ve gün, yarým bir sabahlýk giyerdi
Üzerimde güneþ renginde ince bir hýrka
Gök kýrmýzý, belkide kýzýldan da öte
Tutsan tutuþacak bana baktýðýn her yerim
Baksan yanacak her gece gördüðüm düþlerim
Ki gözlerim alaca karanlýkta simsiyah isli
Ve ben sustum, daðlarý sarsacak kadar sustum
Silindi denizler gerildi tenimin sen kokan yaný
Þimdi her þey akýlsýz ve her þey cani bir yabancý
ve yaslandýðým her yerde bir yabani
Ah iþte o beklenen en güzel söz
Bir bakýþla söylenen deðil miydi?
Ah o gözler sularý zehreder miydi
*
Ne sen aþýk ne ben sevdalý
Bir sabah gelir de kondurursun diye
Tatlý bir öpücükle uykuluydum sadece.
*
Geriye bir tek hayaller, anýlar kaldý.
Ve yarýnlar bitti silindi þimdi
Dünleri özledim ben...
.
.
.
YORULMAMIÞ AYRILIKLAR - Mert Zafer Cansever - Mawish Þiirleri