Seni üzemem!

Hislerim

Hasretinle inlerken

Býraktýðýn izlerin gölgesindeyim



Dinmeyen

Esintim ilham pirim

Sinemde tartýþýlmaz zenginliðim



Hazinem

Tefekkür ziyadem

Hali edep payem tevazuu hanem



Güzelliði

Fark edemediðim nevi

Serdettiðin sevgi yüreðimdir yeri



Zaman

Seninle hazzý kelam

Vuslat yolculuðunda hissedilir an



Beyan

Aþksýz kuraklaþýr can

Anlam, hakikat içinde gizemi olan



Sensiz

Ýklimler þefkatsiz

Semada gürleyen gök þimdi fersiz



Yaðmur

Hasreti çekilen nur

Topraðýn kadrinden seninle durulur



Nesiller

Þefkatten çok azadeler

Dirliði bilmeyen beyhude geçinenler



Teknik

Koymadý kimsede mertlik

Metelik kurþunlarý sýktýran kahpelik



Söyleyemem

Sana halimi arz edemem

Senin mefkûren, sürur içinde bir dem



Üzemem

Seni soysuzluða þahit

Edepsizliðe zabit ettiremem çekilirim



Kendimle

Hasretin seninle ülfetine

Sevginin vakfedildiði güzelliðin þevkiyle



Vaktin

Tecellisiyle, azmin

Cehtin, sabrýn topraðýnda olgunlaþmasýyla



Sana

Olan hasretim demim

Ben kendi sessizliðinde yol alan bir âdemim



Hamd

Ederim, hükmü bilirim

Kuvvetin sahibinde ben zavallý bir köleyim



Zikrederim

Fikirlerim niteliksiz bilirim

Ben kalbin vuzuhunda itminan olan zadeyim

Sosyal Medyada Paylaşın: