Bütün ýþýklar söndürüp
Karanlýða kapatmýþtým kendimi
Dünsüz yarýnlarý yaþadým
Öylesine
Sýradan her gün ki gibi
Issýzdým
Gönlümün kýyýlarýna düþecek
Bütün gemileri yakýp yýkmýþtým
Yýllar önce...
Kelebeklerin uçuþmalarýný hissetmek
derinden usulca
Yapma
Korkuyorum
Gelme
Mühürlenmiþ yüreðimin sokaklarýnda dolaþma
Bakma gözlerime
Ne olur ayný acýlarý tekrar yaþatma
Küllerinden yeniden doðurma bu aþký ne olur
Yakma yeniden
Ben bile kalbimin yerini unutmuþtum.
Sen nasýl oldu da bulup,
Ona dokundun.?
Nasýl çýkardýn dipsiz kuyusundan?
Bir bakýþýnla nasýl erittin buz tutmuþ yanlarýný?
Nasýl bir ateþ düþürdün içime?
Ýzin ver
Ya kaçýp kurtulayým.
Ya da ateþinle yanýp kavrulayým.
ya sonsuza dek benimle kal
Ya da dön sýrtýný git
hiç sana dair hayaller kurmayayým
Korkularýmýn girdabýndan çýkarýp al
Tut ellerimden
Beni ya kölen ya yoldaþýn yap.
Ya arkana saklanýp pusayým.
Ya da izin ver aþkýnla güç bulayým...
Kaburgalarýmýn arasýnda can çekiþen kalbim
ellerinde nefesinle can bulan bir serçe gibi
Kanatlanýp uçacak bir öpüþünle
Bak gözlerime
Dokunduðun kalbe
Yine yeniden sevmeyi öðret.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.