Ey Diyarbekir Diyarbekir 11

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, Peygamberlerin, Nebilerin, Sahabelerin þipþirin diyarýsýn
Sen, benim ben diyen mert ve yiðitlerin, namus ve arýsýn.
Sen, gül sevdalýsý bülbüllerin, en manidar harýsýn.
Ve sen, yazýn Temmuzunda, ulu daðlarýn tertemiz karýsýn.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, fikri güzel, gönlü güzellerin, en manidar ziyasýsýn.
Sen, tarihe mal olmuþ cengaverlerin, ar ve hayasýsýn.
Sen, çað kapatýp, çað açanlarýn, mayasýsýn.
Ve sen, þaný yüce Allah’ýn rýzasýný kazanmýþlarýn, günlerce süren yasýsýn.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, zemheri soðuklarýnda, insaný iliklerine kadar ýsýtan güneþsin.
Sen, yorgunluklarý bir anda gideren, rahmani sevinç ve neþesin.
Sen, maddi manevi deðerlerin yaþandýðý, tertemiz ince uzun küçesin.
Ve sen, þeref ve namus abidesi, yüzleri nurlu ninelerimin, neçeðisin.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, helal süt ile abdestli emzirilmiþlerin, en rahmani aþk ve þevkisin.
Sen, kimsesiz dul ve yetimlerin, yarýnlara olan keyif ile zevkisin.
Sen garip gurabanýn, fakir fukaranýn, yaþlý didelerisin.
Ve sen, parmakla gösterilen, en nadide insanlarýn, gönül güzelliðisin.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, kemlik bilmeyen, adam gibi adam olanlarýn, þeref ve namus sözüsün.
Sen, kesik uçlu kalemlerle atýlan, insanlýðýn ve kardeþliðin imzasýsýn.
Sen, insaný caný gönülden, mesut bahtiyar eden, düzen ve nizamýsýn.
Ve sen, asil insanlarýn damarlarýnda dolaþan, mert ve babayiðitlik kanýsýn.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, tam kývamýnda piþmiþ yemeklerin, damakta býraktýðý lezzetsin.
Sen, külçe altýnlarla alýnmayacak, þeref abidesi insanlarýn izzetisin.
Sen, insaný cennetlik eden, vicdan ve merhametsin.
Ve sen, veli zatlarýn meclisinde, günlerce konuþulan sevgi ve uhuvvetsin.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, rengârenk Muhammedi gül bahçelerinde, bülbüllerin çok dertli þakýmasýsýn.
Sen, yazýn Aðustos’unda hararet gideren, buz gibi berrak akan pýnarlarýn, coþkun akmasýsýn.
Sen, dillerden düþmeyen sadakat, vefalýlýk, ve en içten muhabbetsin.
Ve sen ilmek ilmek, desen desen, motif motif, mahirce iþlenmiþ, sadakat gergefisin.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, gözü gönlü tok insanlarýn, sýmsýcak yuvasýsýn,
Sen, neþe ve üzüntülerini seve seve paylaþan, kadir kýymet bilenlerin komþususun
Sen, yýldýzlý pekiyi ile insanlýk mektebini bitirenlerin, has insanlarýn en hasýsýn.
Ve sen, özgürce dalgalanan, þeref abidesi ay yýldýzlý bayraðýmýzýn dalgalanýþýsýn.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, her türlü gam ve kasaveti bertaraf eden, þafi esmasýnýn tecellisisin.
Sen, din, dil, mezhep ayýrýmý yapmadan, herkesle bir hallisin.
Sen, sadece ve sadece, Allah rýzasý için, insanlarýn birbirine gidip gelmesisin.
Ve sen, en müzmin yorgunluklarý gideren, asýrlýk çýnar aðaçlarýnýn gölgesisin.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, bendini yýkmadan, çok coþkun akan, buz gibi berrak sularýn akýþýsýn.
Sen, firaklarý bir anda bitiren, sevdalýlarýn unutulmayan bakýþýsýn.
Sen, acýkmýþ bir aslanýn, karnýný doyuramamanýn sýkýntýsýsýn.
Ve sen, insaný haddinden fazla mutlu eden, sevda iþlemeli su tasýsýn.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, celalli ve haþin bakýþlarla, zalimlerin yüreðine korku salansýn.
Sen, mürekkep yalamýþ bir insanýn, asla ve asla unutulmayan anýsýsýn.
Sen, umutlarýn tükendiði anlarda, hayatýn hayatý ve canlarýn canýsýn.
Ve sen, her hâlükârda her insan için aþk ve þevkle yapýlan hüsnü zansýn.
6-7 Mart/2019
Sosyal Medyada Paylaşın: