BU KEZ KIŞ
BU KEZ KIÞ
Ýhtimallere dahildi omuz omuza yaslanmak.
O da olmadý.
Ýstek duymalar git gide zorlaþýyor.
Az önce Zeki Müren çalýyordu. Þimdi Sezen Aksu.
Kimi þarkýlar öyle haklýlar ki !
Bir þeyler demeyeli uzun zaman oldu ki.
Hayli yaðmur yaðýyor sonrasý biraz nikotin.
Devþirdim tüm gerçekleri ’’hadi ordan ’’ cümlesine.
Anladým ki Ýnsan aþktan ölmüyor.
Saðýmdan solumdan nefret fýþkýrýyor.
Kavgalarýmýzý çok özledim.
Gülüþlerimizi falan.
Duvarlarla falan konuþtum.
Zihnim durmuyor.
Aðdalý laflar yapýþýk yapýþýk dilimde.
Ölmek ve yaþamak arasýndaki kararsýzlýðýmda
Özlemden burnumun ucunu göremez oldum.
Aynaya bakarken ne kadar güzel olduðumu da.
Unuttum.
Lafa nasýl baþlandýðýný unuttum
Aþka nasýl yeniden sarýlmayý da unuttum.
Yüreðimin yüksek tepeleri yok.
Manzara buradan çok gri.
Halbuki ne güzel izlenirdi onunla yan yana yatýlýp.
Giderek daha da artan bir acý isteði her yer.
Devamlý büyüyen bir hiçlik tohumu topraklarýmda.
Kendi sýrtýmda bir yük.
Suskuyla bekleyen koca bir yürek.
Anlamlarýn zoraki hallerini ýskalamak kolay mý ?
Hadi eyvallah kederli begonya demek bu kadar basit mi ?
Yakýp külünü saklamak kolay mý anýlarýn ?
Dünyam baþýma indi gidiþiyle
Ve ben altýnda kaldým.
Baharlar kendi eksenim etrafýmda dönemiyor.
Güneþ buradan görünmüyor körolasý.
Bu kez kýþ.
Yoksa bütün þiirleri deviririm aþk adýna.
ARZU GÜNAL /24.03.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.