E V L A T

E V L A T

Evlat!
Sen uçurumlarý,
Dik ve dar yamaçlardamý,
Olur sanýyorsun.
Ya fikirlerdeki uçurumlara,
Ne demeli.

Sen karlarý,
Gökten yeryüzüne düþen,
Beyaz soðuk örtümü,
Sanýyorsun.
Ya umutlara yaðan karlara,
Ne demeli.

Sen çölleri,
Verimsiz kum denizimi,
Sanýyorsun.
Ya kalplerin çoraklaþmýþ,
Vicdanýný kaybetmesine,
Ne demeli.

Sen zenginliði,
Parada,makamda,mülktemi,
Sanýyorsun.
Ya saðlýðýn,sýhhatin,huzurun,
Paha biçilemezliðine,
Ne demeli.

Adem ÖZEL. (Sorgunlu)

Sosyal Medyada Paylaşın: