O GECE (YIKILAN SEVDA)

Oysa ben; Gözlerinde bulmuþtum cennetin bütün renklerini
Ýþte buydu demiþtim beni hayata baðlayacak kiþi
Geliyordu aklýma olmaz þeyler sen diye ama,
Kovuyordum nedense bir çýrpýda, olumsuzluklarý gönlümden

Buydu diyordum kendi kendime, beni her cepheden çýkaracak kiþi buydu
Ýnandýrmak istiyordum kendimi, susuyordum
Mizacým gereði onu iliklerime kadar hissetmeden konuþamazdým
Oysa biliyordumki artýk sahipleniyordum onu,topraðýn suyu emdiði gibi, yavaþ yavaþ

Belki yorulmuþtum savaþlardan, belki suskunluðum ondandý 
Belkide korkuyordum, olmazlara gönül vermek ziyandý
Ben aslýnda sevdasý için korkak, sevda için fedakârdým ama, o bunu bilmiyordu

Buydu demiþtim ya hani, kýlmýþtým artýk kararý
Artýk damarlarýmda o, canýmýn tam ortasýnda o vardý
Buydu beklediðim ondan, ve banada acýmayan talihimden
Girmiþti artýk Kanýma, girmiþti umutlarýma, ve girmiþti örseleyeceði duygularýmýn tam ortasýna

Lanet olsun ki artýk ona vermiþtim sol yanýmý
Bir gardaþ yere getirir,bir yâr yiðit olanýn sýrtýný
Isteseydi verirdim ona direnmeden canýmý
Eyvahki dünyada çilem daha dolmamýþ

Artýk bir cephe daha açýlmýþtý hayatýmda
Benim sevda, onunsa duygularý acýmadan katledeceði 
Belki egolarýný tatmin edeceði bir cephe açýlmýþtý 
Ve ben silahsýz, silaha gereksiz, yalnýz,bir baþýma

Ne acýki bire üç hamle vardý karþýmda
Kollarým kelepçeli, bitmez sýzý döþümde
Gözüme perde inmiþ yüreðimin peþinde
Gönül saf, duygu temiz, çözdüysek biz, gördük deriz

Kopuyordu kýyametler umduðunu bulmayan yüreðimde
Eziliyordu gönlüm, hiç görmediði bu muamelede
Köle pazarýmýydý burasý, nasýl bir düzendi
Bir taraf vururken, diðer taraf savunmadan bi haberdi

Caðýrýlýyordu ecel istenilerek hemde, gelmiyordu, rotarlýydý
Geç kalýnan sözler çýkýyordu aðýzlardan
Artýk Yüzlerin nefrete bürünmesine ramak kalmýþtý
Umudu tükenen arsýzca vuruyor, umut saklayan sevda dileniyordu sevdiceðinden

O deðildi amansýz darbelerin sahibi, olamazdý
Vicdan kör kuyuda artýk çýkarýlamazdý
Neydi bu hâl hey hâd, bu zulüm bu ziyandý
Bir kýyýmki emsali tarihte bulunamazdý

Bir an rüzgâr kesti o yöreden sesini
Vuslatta verdi artýk, mecalsiz son nefesini
Kör saðýr görmedi feryadýn zerresini
Yaren kör yaren saðýr, gönül kör  gönül saðýr

Her yer kandý ve her yer hüsran
Boðulmuþtu yürekler, feryadý yoktu duyan
Dil dilsiz kalmýþ, beyin iþlevini kaybetmiþ
Kan, sözlerin verdiði kesiklerden damlýyordu adeta, yavaþ yavaþ

Eþitti aslýnda cepheler, bir yanda umutsuz,
Bir tarafta umudunu kaybedenler
Eþitlik vardý bu cephede
Darbeler amansýz, darbeler yüreðe inen

Ayýn nutku tutulmuþ yýldýzlar parlaþýyor
Ýþ Çetine ulaþmýþ, ahali aðlaþýyor
Sanki Güneþ toplamýþ tüm gezegenleri 
Amansýzca Yakýyor, yýkýyor, vuruyor vuruyordu

Sevinçmi vardý bugün hüzünmü belli deðil
Son darbeydi alýnan, gerisi mühim deðil
Bir yürek aðlýyordu sevinen yüreklere karþýlýk
Son kare asýk bi surat, bir takunya bi gocuk

Çare çaresizdi düþmemiþti bu kadar
Þuurlar hep sarhoþtu demden aldýðý kadar
Her yer artýk yabancý, burda benden kimim var
Çalan bana son siren, sana belki yabancý

Dönmekte yoktu cepheden, olamazdý
Bir yürek bu denlide emin ol yanamazdý
Alýnan yaradan deðildi bu amansýz durum
Bu sevda yýkýlamazdý

Ayyuka çýkan feryat, baþkasýnda hiç yoktu
Diller susmuþtu artýk, konuþmaya güç yoktu
Dizin feri kesilmiþ öteden beri yorgun
Ömre biçilen zaman, son bir hamleye mahkûm

Bana gitmekse reva silinirim künyemden
Belki baþka dünyada Güneþ doðar bilemem
Firar deðil gidiþim, diyetidir sevdamýn
Kayýp candan olursa anlamý yok dünyanýn

Ve ne arþ’a kalkan bir el, ne felekten þikayet vardý
Belki arþ’a el kalksa, kýyametler kopardý
Mazlum gönül dilinden ne ocaklar karardý
Yiðit düþtüðü yerden kalkar gülüm, yýkýlan,(yalnýz sevdaydý....

                                       Yusuf KILIÇ
          24-04-2014 prsmbe  01-36


Sosyal Medyada Paylaşın: