Yine gecenin kaçý hüzünlendim ben yine Ölüm varken dünyada, kandýk durduk neyine? Yýkan yýkana, bozan bozana baktým ana Oysa aþk zenginliðimiz, Mevla vermiþ hediye!
!...
Neden Leyla yüzünden, Mecnun aþksýz savrulur Leyla aþka doyarken, Mecnun çöl kumu solur? Aþka ne gerek vardý bizi bozan canana... Aþk diye diye insan, gece gündüz yorulur!
!...
Âþýk utangaç bakar kalp kükrerken dil susar Kaybederim korkusu yaðlý urganla asar Þýpsevdi olur âþýk, kýyar nasýl da cana Ben neymiþim der gibi, kendini nasýl kasar
!...
Aþk sonuçta özlemle yakar, gözyaþý akar Teselli eder mi ki, bir yumrukta o çakar Zarar vermiþ sel gibi keyfine kul imanla Ne derdin var deyip de dönüp aþýða sormaz
!...
Hasret bu yüzden nasýl da demli çaya benzer Kaynatýp da içmezsen geceye düþmez seher Aþk gemisinde huzur, sýðýnýr bu limana Yine dolmuþ semaver, aþkla piþer cengâver
!...
Aþk demek hasret demek, ömürle geçen emek Aþk yolunda ilahi, dersin Allah’ým gerek Her saniyede zikir, aþkýna kana kana Vardýkça huzuruna cenneti yaþar yürek
!...
Yine gecenin kaçý hüzünlendim ben yine Ölüm varken dünyada, kandýk durduk neyine? Yýkan yýkana, bozan bozana baktým ana Oysa aþk zenginliðimiz, Mevla vermiþ hediye!
Saffet Kuramaz Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.