Herkes aldý yol arkadaþýný karþýsýna,
Heybesinde olaný koydu masaya.
Kimileri birkaç dilim ekmek koydu.
Kimisi zerdali, kimisi zeytin, kimisi hurma...
Ýçlerinde öyle bir çift vardý ki
En varlýklý görünenleri...
Koyamadý karþýsýndaki bir þey kibirinden baþka
Önce utancýndan kalktý diðeri isyana.
Sonra hatýrladý besmelesiz oturduðunu aþk sofrasýna.
Ve gözlerini kýsýp haykýrdý binlerce tövbe: Besmelesiz baþlangýçlara...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.