HATIRALAR
En hassas yerimden, vurup her gece
Yokluðun yurduna, atmayýn yeter
Ve tüm sesler susup, sûkut inince
Ruhuma iþkence, katmayýn yeter
Mazim dipsiz kuyu, hazzým çekilmiþ
Siyah beyaz yýllar, boþ bir șekilmiș
Karþýma en mahrem, hali dikilmiþ
O mahsun yýllarý, satmayýn yeter
Bu rüzgar! estikçe, savurup beni
Ardým sýra, bir kor, kavurup beni
Sýrtýmdan vurupta, devirip beni
Karanlýk düþlere, itmeyin yeter
Takvimler! Dert sayar, düþen yapraða.
Mevsimler, gam eker, kara topraða.
Sevdamý geripte! tutup ýraða.
Ömrümden alýpta gitmeyin yeter.
Bir çift gözün, esrarýnda vuruldum.
Zaman aldý, birçok þeyi, duruldum.
Sonsuzluða, varmak için kuruldum.
Yolumu karanlýk etmeyin yeter.
Fevzi Öztürk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.