Sokakta Yürüyen yalnýz adam,
Baþý önde yavaþ yavaþ yürüyen
O sakin ve agýr yürüyüþüyle sanki bir tanksavar
sokakta tek baþýna yürüyen yalnýz adam
Baþý önde, dertli, düþünceli
Ama sokak sanki cenaze evi
Sokak sanki terkedilmiþ bir eþ gibi
sokakda ne lamba var nede sesi gelen bir sakini
Baþý önde yürüyen adam sanki birþeyler haykýrmak istiyor
Yutkunuyor burnunu çekiyor ve yürüyor
Aslýnda yürümüyor ayaklarýný onu sürüklüyor
derdini içinden bir türlü söküp atamýyor
Sokaktaki yalnýz ve düþünceli adam sag eli ile birþey sýkýyor
elindeki sanki dertleri elindeki sanki insanlara kini
O dalgýnlýk ve üzüntüyle bilinmezlere yürüyor
nereye yürüdüðünü belki kendide bilmiyor
o yürüdükce yol büyüyor
Yol büyüdükce yalnýz adam tükeniyor
Karanlýk sokakda iki gölge bliriyor ansýzýn
gölgelerden biri tedirgin diðeri gayet sakin
Yalnýz adam birþeyler hissetti
Ama belli etmedi avucunu dahada sýkdý devam etti
Yüzleri belirsiz iki adam yaklaþtý
Yalnýz adamýn kafasý ilk defa yukarý kalkdý
Kafasýný gökyüzüne kaldýrdý yýldýzlara baktý
Ansýzýn bir silah sesi ve yerde cansýz yatan biri
Yalnýz adam birþeyleri sezmiþdi
Ama deðiþtirmek için hiçbir çaba sarfetmemiþti
Sokak aniden aydýnlanýverdi
Siren sesleri gecenin kasvetiydi
Yalnýz adam yerdeydi polislerden biri yaklaþdý
üzerini aradý ceplerini karýþtýrdý
sýkmýþ oldugu elini açmaya çalýþdý baþaramadý
Sokak sakinlerinden bir genç kýz yaklaþdý
Önce bir hýçkýrýk sonrasý kalp sýzlatan gözyaþlarý
Genç kýzýn yalnýz adamýn eline bakdý
Ellerii götürdü dokundu sanki sihirli bir degnekdi elleri
elindeki gül ve bir parça kadýt vardý gülü aldý kokladý
Kagýda baktý YALNIZ ADAM kagýda
BÝZÝ ANCAK ÖLÜM AYIRIR YAZMIÞTI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.