insan acýsýný sattýðýnda bilinir bir sesle kendine ait benim ben her akþam yoldan geçen tatlýcý benim çocuðunu gülerken görmek için sürekli hayal kuran bir gün yýldýzlarýn bir birine deðip yok olduðu karanlýða gülümseyen her þeyin sonu benim
nefes almayý kesti bundan sonra sen hükmederek deðil ait olduðun mutluluðun resmini çizerek bu baharý þu rüyayý yaþayanlara anlat hani ya günler günlerin üstünü örtünce unuttuðun
iyimser olur üzülürüm kim bilir böyle devam eder hayatýn sonu sevgi sevgiye karýþýp büyüdüðünde anlatýlamayan bir þey olur aþk bir þey tadý dudaklarýmda kalan
ve karar verip denize iliþtiðinde balýklarla þakalaþan nefesime veda ederim veda ederim bulutlar söylesin diye bildiklerini.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.