HIZIR BEĞENMEZ

Ocaktan görmemiþ bir usul erdem
Kýtlýktan kemirir ruhunu herdem
Önünden ardýndan gösterir madem
Doðruyu söylersin, kelam beðenmez

Güçlünün yanýnda iyiyi oynar
Sarýlýp sarmalar yetimi kollar
Namert zengin görse ceketi baðlar
Fakirdir diyerek, merdi beðenmez

Söz verirde hemen sözünden cayar
Kendi bakýrýný yakuttan sayar
Sorsan pýrlantadýr bilmem kaç ayar
Ondan gayrý cevher, altýn beðenmez

Hileyle köþeye geçer oturur
Kendi iþlerini ele yaptýrýr
Avantayý kesen mertten kurtulur
Hizmetkârým derde, teba beðenmez

Zerre vicdan barýndýrmaz özünde
Talim eder kör þeytanýn izinde
Bir meymenet yoktur baksan yüzünde
Derviþi karalar, Hýzýr beðenmez

Caðrýlmaz meclise varýr davetsiz
Kimseyi beðenmez hadsiz kitapsýz
Lan ile baþlarda söze edepsiz
Döksen pekmezini, dayak beðenmez

Menfaat görünce yanýnda biter
Kanýný emmezse iter ha iter
Kendi firavundur yezitten beter
Azcýk destek bulsa, Ahmet beðenmez

Ortama uygunca dönmeyi bilir
Sýð olan sularda çimmeyi bilir
Fatihayý bilmez ammeyi bilir
Mezhebi geniþtir, imam beðenmez

Kendi düþlerinde bulup yitirir
Okyanuslarýnda gemi batýrýr
Hayalde verirde, gerçek götürür
Ýstesen borcunu, adam beðenmez

Gelenin kaynaðý zinhar bilinmez
Verirsin öðütür bir kez görülmez
Kýrk yýl baþ üstünde dursa erinmez
Bir volta istersin, yol mol beðenmez

Ustayý dinlemez çýrak hiç deðil
Gördüðü birþey yok, çok bilmiþ ehil
Yüreði küf tutmuþ ciðeri zehir
Gider hastaneye, ilaç beðenmez

Kurt ile av eder kuzuyla figan
Bir marifet sayar dönmeyi her an
Aslý ateþine yanmýþya Kerem
Leylayý düþ eder, çölü beðenmez

Mazlumu yeripte zalimi tutar
Kantara taliptir, hileli tartar
Hak yemek marifet kýymeti artar
Alýþmýþ eðriye, doðru beðenmez

Dönersin arkaný kuyunu kazar
Yüzüne gelince methiye dizer
Bir halta yaramaz iþini bozar
Tükürsen yüzüne, irfan beðenmez

Yanýndayken kadri bilmiyor hadsiz
Atýp savuruyor yersiz vakitsiz
Kuþ ucunca yalan beleþ ücretsiz
Hesaba otursan, erkân beðenmez

Beyni zerre miskal atar övünür
Tuzsuzu bulamaz, yaðlý geyirir
Sözde bir sofrada bini doyurur
Herkesin yediði, unu beðenmez

Cebi gayet geniþ deliktir delik
Borç ile deðiþir üst baþ gündelik
Ýçliði yamalý dýþ göstermelik
Bir izah istersin, izan beðenmez

Her iþini mevlam bilirde iþler
Tutmaz böylesinde tutmaz dikiþler
Sureti insandýr, at gibi kiþner
Dönme eþþek desen, katýr beðenmez

Türlü türlü insan ahvali beþer
Bunda idrak yoksul, izaha koþar
Böbürlenip durur gamsýza þaþar
Kendi foseptikte, eli beðenmez

Sen sayarsýn bini o bilmez biri
Tanýmaz  kendini, konuþur iri
Merhamet hatrýna kalýrsýn geri
Açýnca arayý, sen ben beðenmez

Uzatsan elini gel kurtul deyi
Niyeti hayinlik, beðenmez beyi
Yer yutar ekmeði, yýkar siniyi
Karný az doydumu, yemek beðenmez

Satýlýktýr beyler tonu bir para
Ciðeri bir para, gönü bir para
Tapýndýðý makam, taptýðý para
Secde etmek için, kýble beðenmez

Arifler anladý þöyle iç çekti
Yolundu yontuldu, iþ iþten geçti
Meclise kuruldu mevkiyi seçti
Kudreti kendinden, Hünkâr beðenmez

Aslýna rücudur sözüm netice
Karga çöplüðünde gül olsan nice
Fareyi haddinden fazla görünce
Örseler kediyi, aslan beðenmez

Yusuf gayri susar seyre oturur
Acemi köpekler, kurdu getirir
Kâmil az konuþur arif yetinir
Cahil ben ben derde, mektep beðenmez
Sosyal Medyada Paylaşın: