Ey Maria,
Kafiyesiz sözlerin yüreðime dar,
Aþk piþmanlýklarýnla beni yorma!
Dökülür elzem özlemlerim,
yarime olur mu kar?
Velev ki, baðýran sokaklarýn sesinde hasret var!
Ýçimde har,
Narýnda yanar bu âlem,
Kanýmdan canýmdan akýyor…
Akanda nedir! Bir âlem bu aþka aðlýyor…
Vakta ki, ruhlar ile konuþan bir asilzade idin…
Namert gönüllerde dert!
Mahbub gönüllerde ilaç idin…
Caným, parke taþlarý gibi soðuk yüreðim…
Þu candan içeri iliklerime deðiyor demin…
Gönül ateþinde demlenen,
Viraneyim…
Melekler Þanlý kürede gezerken,
Galaksilere iz býrakýrdý
Gözlerim yer kürede seni süzerken…
Diziliyor nadide nesirlerim…