Ağlayamaz
Kaçmýþtým kendimden þahidimdi sabiler
Yaþama kefen biçen korkuluklarda
Arþa doðru seyrederken bulutlar
Tüller bezenmiþ ardýmda
Harçlara nakþettiðim yarýnlarda
Bezeli çamlýklar,ýþýldayan topuklar
Sarf edilmiþ onca nefese karýþýk dumanlar
Evet, Aðlamayan çocuk bendim
Mezarlýða doðru seni düþündüm
Ardý sýra çatýk kalplerle
Elim açýkken büyük aþka
Kavursada matem düþlerle üþürdüm
Topraða batmýþ ayaklarýn buðusu
Ellerimde aðaçtan yaprak ve kurusu
Bezeli gönüllerin saf ve kör huyusun
Evet, aðlamayan çocuk bendim
Yaðmur nurdan bedene bir iz
Ayrýk hayatlar tek bir yarada iz
Aþk üçlemedir sen ve ben bir, ilah tektir
Her Defasýnda defalarca öl ve diril
Etten kemikten hayal gördüm
Bu kul yaþadý ve senle öldü
Ölmek yaþatýrdý gerçek ziyan
Evet, aðlamayan çocuk bendim
Aðlamakta yetmezmiz bir bitim su
Kalbim kum tanesi rüzgara savruldu
Uçtu derman vebam buydu
Evet, aðlayan çocuk bendim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.