ÇANAKKALE DESTANI
Ölümü, ölümle koyun koyuna,
Bir yatarken gördüm Çanakkale’de
Üstümde oynanan kape oyuna,
Ýman aðý ördüm Çanakkale’de.
Üstüme üstüme geldikçe düþman,
Gelip-geldiðine eyledim piþman,
Can aldým, can verdim, vermedim aman,
Bir dað gibi durdum Çanakkale’de.
Hesap günü sanki, bir mahþer yeri,
Yaþanýyor can vermenin bin türü,
Öldükçe, siperden doðruldum geri,
Ben ölümü yordum Çanakkale’de.
Þehit kokar topraðýnda taþýnda,
Siperdeyim baharýmýn baþýnda,
Onbeþliyim on beþli, on beþ yaþýnda,
Yurda göðüs gerdim Çanakkale’de
Yer çelik, gök çelik ve deniz çelik,
Hava barut kokar, su delik delik,
Göðsümden aktýkça kan ýlýk ýlýk,
Al bayraða sürdüm Çanakkale’de.
Garbdan boðazýma gelmiþ canavar,
Zýrhýný üstüne almýþ canavar,
Saldýrdý tek diþi kalmýþ canavar,
Vurup yere serdim Çanakkale’de
Denizden karaya kurulmuþ sýrat,
Muhammed Mustafa ediyor irþat,
Her Seyit Alparslan, her Mehmet Kürþat,
Tarihe þan verdim Çanakkale’de.
Bir kutlu baþbuðu, bir ordu baþý,
Bakýþý titretti, topraðý, taþý,
Onunla son buldu haçlýnýn düþü,
Ben düþlere girdim Çanakkale’de.
Ozan Metin geldik kavil yerine,
Diz çöktürdük lordu, dükü, çarýna,
Þehit, gazi, generalden erine,
Tarih yazdý ordum Çanakkale’de.
Metin Aydoðdu
18.03.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.