Düşümde sen

Dün gece düþümde sen
Kentin sokaklarýnda seninle...
Büyütebilirmiyiz biz bu aþký ayrýlýk korkusuyla ?

Çok öncemiydi seninle tanýþmamýz
Saatlerce susarak konuþmamýz
Kirpiklerimizden dökülen gözyaþlarýmýz
Gecikmiþ sözlerle kendimizi avutmamýz

Dün gece düþümde sen
Gecenin ayazýnda seninle
Sürdürebilirmiyiz biz bu aþký, ayrýlamam korkusuyla?

Yýldýzlarý tutabilirmiyiz istesek
Sevda adýna þarkýlar söylesek
Seninle ayný anlamda kavuþtukça
Biz yeminli aþýklar beklesek
Sevdanýn o ýssýz ve kýzgýn çölünden
Tüm sevgisiyle hep sevsek...

Dün gece düþümde sen
Birlikteymiþiz SEN ve BEN
Tutuþturabilirmiyiz biz bu aþký,yanmak korkusuyla?

Bizi çizerken gözlerimiz gözlerimize
Çok öncemiydi
O fýrtýna, kasýrga, sel ve yel
Bizi bizden alýpta giden
Karanlýk bir gecenin
Kaybolmuþluðun içinden
Yenik düþmüþüz
Duygularýmýza, düþüncelerimize

Dün gece düþümde sen
Bedenimizdeki ilk yazýn, hatýralarýn teninden
Renklerle bezenmiþ bir resim
Çizebilirmiyiz sevda çölünden hiç geçmeden?

Dün gece düþümde sen
O saf sözcükler dilimizde
Bir yürek olmuþuz ya seninle
Ne güzel bir duygu.....
Seninle uyanmak her sabah
Külrengi bulutlara takýlýp günlerce..


Sosyal Medyada Paylaşın: