Çoktan Unutmuş İstanbul Beni

Çoktan Unutmuþ Ýstanbul Beni

Þeytana kalsýn düþlediðim
Olanca güzelliðin
Bir hazan gülü edasýnda..
Bir dað lalesi sol yaným
Yürüdüðün bütün yollarda
Karýþýr giderim masalara..
Öyle çatma kaþlarýný
Adýný sorsam kimse bilmez.
Martý çýðýrtkanlýðýn da
Düþ diyordun düþ düþlerime
Temmuz sýcaklýðý gibi yak
Bense yeni yeni
Öðreniyorum kahve bakýþýnda
Aþkýn gizemini sýrýný
Þimdi
Seveceksen yürekten sev ki
Ben sensizlikten ölmeyim
Deyiþini hatýrlýyorum..
Oysa her gece yokluðuna
Kanat vuran bu yürek
Her vuruþun da
Bir dað yürür üstüne üstüne
Bir volkan kaynar için de
Yasak kitaplar gibi okurum
Seni ben gizlice...
Bakma öyle dik duruþuma
Cam gibi kýrýldým sensiz
Sýðmadým bir yerlere
Verip veriþtirdim
Týka basa dolmuþtum
Ellerinde ne var bilmiyorum
Ama sen tuttukça
Ben güçleniyorum inan bana..
Gözlerin çukur kurak çöl gibi
Cemre düþer mi diye bakýyor
Çoktan düþtü yere göðe topraða
Üzerine yaðan yaðan yaðmurda..
Þimdi
Hatýralarýn uyanma vakti
Kapat pencereni aslan parçasý
Çoktan unutmuþ istanbul beni
Macerasý çoktan bitmiþ..
Amansýz gecelerin sýrý gizemi
Ve her þeyi sende mi gizli
Yoksa bende mi

Salim Erben.
Sosyal Medyada Paylaşın: