Her gece odamýn sessiz duvarýyla konuþuyorum Saatlerce seni, saatlerce bizi anlatýyorum Yýktýðýn hayallerimi anlatýyorum Hem anlatýyorum, hem aðlýyorum Dökülen gözyaþlarýmý hep içime atýyorum Kimseler görmesin diye...
Yýllardýr susturamýyorum kalbimi Mazide kalmasýn herþey Anla artýk beni Yaþamam için Nefes almam için Yanýmda olmana ihtiyacým var...
Aysýz bir gece bu akþam, saat dört otuzbeþ kara gözlerin geliyor aklýma. Ýçimdekilerini bir dökebilseydim, bir anlatabilseydim sana. Yine uykusuzsun diyor mutsuzluðum, nedir neden bu halin, hiç öyle dedim iþte. Yanýmda ihtiyacým olan seni söyleyemedim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fuat.İncir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.