Uçabilseydim düþlerinin kadýný olurdum
Rüzgarým olur muydun eteklerime tutunan
Saklanýr mýydýn yaðmur kokulu kýrlarda
Yazýlan kaderimin son cümlesi sen desem
Olur muydun.!
Ruhumu seyretmen için
Yosun kokusundan sonsuzluða uçar
Anlatýrdým sana bahara hazýrlanan aþkýmý
Son gözyaþýmda serçe olduðuma aldýrmadan .!
Sesinin son cümlesi olabilseydim
Kelimelerinde rüzgarýmla savrulur
Sende beni arar koymazdým son noktayý
Salýnan gözyaþýma tutunur muydu bakýþlarýn.!
Kuþ olabilseydim konardým omuzlarýna
Yaðmurum olur muydun orman türküsünde .!
Güller aðlarken sensiz zamana
Unutulmanýn suyunu dökerdim kör kuyulara .!
Sitemleri yakardým dilimde
Ya da hasrete tek nokta koyup
Yürek denizimden kanatlanýr
Dalardým ummanýn derinliðine .!
Köþe baþý sokak lambasý olmak isterdim
Ay ýþýðýna uzanan gölgeni seyretmek için .!
Utanýrdý güneþ gölgesinden
Her adým sen her köþe baþý bir vuslat
Erik çiçeklerine düþen karlar gibi
Hazan dallarýnda atardý bu kalp
Ayazýn eylül gözlerine aldýrmayýp
Kardelen aþkýna
Mehtabý gözlerinden toplayýp
Uyanmazdým rüya ülkesinden .!
Nurten Tarým