ÇIK GEL*

Cama fýþkýran damlalar gözümden süzülüyor
Saðanak hýrçýn yaðmurlar üstümüze yaðýyor
Göz hapsindeki bedenler yaþlanarak eriyor
Sevgi dilli yýldýzlarla durmadan öylece gel!

Hayatý doðru yaþayýp öyküler anlatalým
Yaþamýn hür adresinde doruklarda olalým
Þiirli kelimelerle sevgiyi dokuyalým
Boynunu bükmeden hadi þimdi çýk gel!

Endamýnla ýþýðýnla sen beni büyüledin
Haberinin edasýyla kara hasreti deldin
Çok uzak mesafelerden mutluluðu getirdin
Gecenin bir saatinde göðsünü gererek gel!

Çimlerin mis kokusunu hep genzimde hissettim
Dað gibi karanlýklardan ruh ýþýðýmla geçtim
Estiðin tüm hücrelerde seni yüreðime ektim
Giz kokan sýrlý geceden kopup bana doðru gel!

Kýrýlýrým cam misali yabancý kelimelerden
Göðün uðuldamasýyla yaðmur þiddetlenmeden
Yabani kara bulutlar üstümüze gelmeden
Yazlý kýþlý zamanlardan hadi sýcacýk ak gel!

Acýnýn derinliðini yüreðimde sezerim
Soðuk deli rüzgârlardan korka korka geçerim
Soðurum tüm gecelere yollara sýðýnýrým
Fýrtýnalara kalmadan suskunluklarýnla dön gel!

Sevdalý yüreðimize asla zehir katmadýk
Aþkýn yolunu çizerken birbirimizi sardýk
Usanmadan hep biz dedik sevgiye sadýk kaldýk
Kalbimde sana adanan þaheseri hisset gel!

Mehmet Öksüz
Sosyal Medyada Paylaşın: