Köklerimi alýp gidesim var , Fidan iken yapmalýydým , bir baktým çýnar olmuþum . Kendi gözümün yaþý ile suluyor iken kendimi Orman olmuþ etrafým , tohum saçmýþým... Gidemiyorum ...
Doðuda güneþ az ilerde çaðlayan ýrmaklar var Taþ olmuþ etrafým , Yüksekten bakarken görebildim hiçte güzel deðilmiþ buralar... Geç kalmýþým.. varamýyorum.
Dalýmý uzatsam kýracaklar , yapraklarým düþer her son bahar Budaklarým da yýllarýn çizgileri , dudaklarýmda hep eski þarkýlar. Anason ile sulanmýþ çýnarým ben.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ozkankavuk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.