ŞİİRLERİMİ YAKTIM (482.)

Aþka düþtüm yine kalemim coþtu
Kalbim bir sevdanýn peþine düþtü
Takvimler tükendi sabýrlar taþtý
Gerçek aynasýndan baktým bu gece

Ayrýlýk her zaman acýtýr kalbi
Umutsuzluk olur bu aþkýn sonu
Artýk rüyalar da yetmiyor gayri
Çektiðim hasretten bezdim bu gece

Nedense benden hep uzakta durdun
Nazýnla sitemle kalbimi yordun
Nefret emir verdi beynime uydum
Tüm þiirlerimi yaktým bu gece

Yalan varsa aþkta gönül talandýr
Unutma her kýþýn ardý bahardýr
Ateþten gömlekmiþ aþkýn bu yüzü
Aþkýmdan feragat ettim bu gece




Fatma Ayten Özgün





























Sosyal Medyada Paylaşın: