Yalnizligin dibine vururcasýna bir hayat, Onsuzluðun acisi dindi fakat. Bûyük bir boþluk var icimde, Ve bir derin kuyudayim, Dipsiz... Cikmaya calismak nafile, Nafile sevilmeyi bekleme, Nafile sevmeyi arzu etmek, Ve nafile bu yalnýzlýðýn: Birgûn ebediyen bitecegi umudu tasimak. Nafile umut etmek, Hayat diyorum da olüm bu! Hemde cehennem denilen yerde bir ölüm, Yanmak bitti belki fakat, Yaþamak da bitti, Cünkü sevmek bitti, sevilmek bitti, Mutluluk bitti... Bastan asaði huzundum; o da bitti. Boþluk ve dipsiz bir kuyudan ibaret iste, Bir bitkisel hayat! Yaþamak nefes alip vermekten ibaret, Güzel ruyalar bile yok! Cehennemin en siddetli hali; Adý yalnýzlýk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEFTÛN. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.