göster gözüne
Göster gözüne
Dýþtaki düþmaný belki vurursun,
Ýçindeki düþman nasýl uyusun,
Ne iþ yapacaðýn nefis buyursun,
Týka kulaðýný, uyma sözüne,
Dýþ savaþý boþ ver içinle savaþ,
Acele iþ görme gör yavaþ yavaþ,
Kaf daðýný kazý iðne ile aþ,
Aþýnca varýrsýn orda özüne
Aslan isen maðlup eyle nefsini,
Yoksa nefsin keser senin sesini,
Ýstersen uy ona al hevesini,
Dünya süslü gelin gelir gözüne.
Gönlünün gözünde biter ise kýl,
Onu kaldýrmana yetmez ki akýl,
Cehennemde yanan taþ ile çakýl,
Dünyadayken kara çalma yüzüne.
Haktan korkup takva yolu tutarsan,
Benliðin sýyýrýp tenden atarsan,
Can kuþu kafese girer kabristan,
Ýmanýn iþlesin þanlý özüne,
Gülün kulaðýna söz dedi güldü,
Taþa söyleyince taþ yakut oldu,
Cisme söyleyince cisim can buldu,
Bunca gerçekleri göster gözüne.
Buluta söyledi bulut aðladý,
Güneþe deyince güneþ daðladý,
Sen yeyince ekmek sende can aldý
Kuvvetlendi beden ferdi dizine
Doðruyu okuyup doðruyu yazan,
Söyle Hakka âþýk olan ey ozan,
Nefistir Halifem kimyayý bozan,
Bunca gerçekleri göster gözüne.
Halife BOZBAYIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halife Bozbayır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.