DELİ GÖNÜL

Duyarlýdýr yürekler sevgiden yana,hem de aç,bitap
Dallarý kaplýyken karla,güzel görünür erik aðacý
Kahvaltý sofralarý da güzeldir, coþkulu tebessümler
Neþe katar insana erkenden, yüzde beliren gülücükler.
Sana deðer katar adýnla edilen hitap
Budur belki de gerçek,tebessümle anlamlý hayat aðacý.

Yollar ayýrýr seni,zaman ayrý düþürür
Sevgiler azalmaz hiç, içte durur, birikir
Gönül teli narindir,düþer ansýzýn derde
Kopar bam telin o an, solar güller düþünde.

Ey gönül, deli gönül,akla uymaz fýtratýn
Aklýn bittiði yerde,coþar gönülden sesin
Ne tanýr engelleri, ne bilir kemlikleri
Aþar her bir müþkülü, çaðlar ;kudrettir ferin.

Ýmtiyaz istemez o, satýn alýnmaz asla
Bulur kendine bir yol, girer kalbe daima
Yok izne ihtiyacý; ekmeðe, ne de aþa,
Sorgulanmaz hep hürdür, kainat sofrasýnda.

Bazen edinir telde, bazen umutta bir yer
Salýnýr telden gönle, uçuþur kalpten kalbe
Ya hayalde, gerçekte, adressiz ve saatsiz
Bulur zemini bekler, sabrý engin her demde.
Döner, dolaþýr gelir, gönül sarhoþ, bulanýr
Yazýlmaz bu halleri, yazan þaþýrýr, kalýr
O ki narin bir histir,seven yüreðe nasiptir
Karþýlýklý olunca, gönül kalpte hapistis.

Gezer bir abdal gibi, doðuyu ve batýyý
Çýkar düze, yükseðe,seyran eder cihaný
Ne ayýrýr dil onu, ne de din karþý gelir
Bulur canda ilacý, sevgiden de beslenir.

Bir gönle temas etmek, kendini de bulmaktýr
Kalbe giden yol gerçek, trafikte kayýtsýzdýr
Ýletiþimin özü o, yüreðe bir serzeniþ
Samimiyetle gelir, dilden dile sesleniþ.

Oðuzhan KÜLTE

Sosyal Medyada Paylaşın: