Gülücüklerinde güller demet demet iken, Daldý gözleri birden... Omuzladý özlemlerini, Sorularý boynunda bir dizi kolye, Hasreti takýp baþýna Aynaya baktý. Korkuyordu... Korkularýný dizdi içindeki saklý kutuya.
Sevdâsý, bir uzaklaþýp, bir yaklaþýyordu. Üzüntüler yuvarlandý gözlerinden. Bir çýðlýk kovaladý sözlerini. Bir tahtaravallideydi düþünceleri... Bir o yana...Bir bu yana... Hepsi havada kaldý birden. Bilemedi ne yapacaðýný... Neyi? Nerde? Nasýl? Sonra, sevgisi aðýr bastý. Mantýk, havada asýlý kalýverdi: Çýrpýndý, salladý bacaklarýný. Sonra, tutundu düþmemek için, sýkýca... Sevgisi, zorladý mantýðý...
Telâþlarý, köþe kapmaca oynuyordu beyninde, Hasretlerin, þaþýrmalarýn boynu büküldü. Uzaklar, dövündü özlemle... Uzun atlamalardaydý düþünceleri. Düþüncelerinin dizleri burkuldu bir an.Tutundu. Maviler, koyulaþtý gitgide... Ayakkabýlarýnýn aðzý bir karýþ açýk, bekliyordu, gel diye...
Þimdi, çýlgýnlýklarý ip atlýyordu, durmadan... Sevinçleri, sarýlýp sarýlýp öpüyordu yüzünü... Yanaklarýnda, dudaklarýnda Güller açtý bin bir renk...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.