Hayatýn tonlarýnda, iki varlýk göründü Nefesleri yoktu, simalar belli, belirsiz Olgunun sonunda, yokluða süzüldü Çerçevenin içinden kayboldu nedensiz.
Her þey güzel olacaktý, yalan olmasa Bahar deðiþmezd,i bozkýrlar solmasa Hep karþýdan bekleme, birazda sen ara Kapkara zulmetten asumana geçmiþiz.
Geçmiþ, gelecek, ayrýmý silinir birden Ýnkar etmek boþ, görünmez yerinden Bilmiyorsun, neler geçti yeryüzünden Ne umutlar besleyip yokluða vermiþiz.
Sevmek kaybetmek hep olaðan þeyler Ben hiç kimseyim, ya sen kimsin deseler Hani hiç yaþanmamýþ, bir hayat verseler Baþýmýzý döndüren kýzýl kora kesilmiþiz...
Mustafa Yaman 04 mart 2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.