Umuda, pedal çeviriyorum!..

Gördüðüm tüm insanlarýn aklý baþýnda,
Benim þu aklým, uðultulu esen, rüzgarda,
Baþ topraða gömülü deðil, kökü dýþarýda,
Derdim katý, kimseye, diyemiyorum!...

Þimdi, kimsesiz, onsuz, bir sokaktayým,
Bazen, gökyüzü altýnda, bir park tayým,
Duygular paketlendiler, susmak tayým,
Hüzünlü gülümsememi, silemiyorum!...

Gülüþü ýsýtmamýþtý, sevme yoktu vaatte,
Ýþte o ayrýlýðýna, çanak tuttuðu, saatte,
Çatýlmýþ kaþlarýn, kýlýç yarasý var tende,
Güz gecesi yaþattý, ýlýðý, seçemiyorum!..

Ay ýþýðýmda geçip gitti, geceler boyunca,
Fýrtýnalar dinmez, sürer boylu boyunca,
Þimdi yaþattýðý ise, hepsi, kendi huyunca,
Katlandým her hale, gitti, bilemiyorum....

Gitti-gideli, sararan kuru yapraðým artýk,
Yine buluþsa gözlerimiz, çalýþsýn mantýk,
Ayrý ayrý yerde, bize gelmemeli ihtiyarlýk,
Doðrusu bu deðil mi, diye, düþünüyorum!..

Tüm hata-vebalin on da birleþmeleri var,
Neler doðurdu, benim gibi, kaç kiþi var,
Gelir sabaha yakýn, dediðim, hayaller var,
Her gün, umuda, pedal çeviriyorum!...

Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın: