Dilsiz yüreksiz belki de olabildiðince ümisizdim. Sevmeyi ve sevilmeyi sadece ve sadece senden öðrendim. Özlemeyi hasret kalýp düþlemeyi ölümüne beklemeyi aþkýn dikenli gül bahçesinde elbet birgün filizleneceðini. en çokta bazen yeþerip bazen güzleneceðimi senden öðrendim. Feleðin sillesini yiyeceðimi yar için candan geçileceðini vazgeçilmezliði sevdasý uðruna nelerin feda edileceðini bir bakýþ bir tebessüme ne bedeller ödendiðini. En çok da yüreðin dile gelip þiirlendiðini harf harf hece hece dirildiðini senden öðrendim. Kýskanýlmanýn da güzelliðini ruhundaki asaleti silahýndaki çiçekli mermileri gözyaþlarýndaki çaresizliði caným derken canýma can verdiðini her þeye herkese raðmen güvenmeyi her aný aklýma resmetmeyi kýsacasý gülüm adam gibi sevmeyi adam gibi sevilmeyi senden öðrendim... DEMET ESEN.
Sosyal Medyada Paylaşın:
bir demet yalnızlık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.